NOORDERBREEDTE / INTERVIEW
Ik was al blij verrast dat mijn foto, genomen op de Pier van Holwerd, en OMARMING dat ik er bij geschreven heb in de Fryske Scheurkalender 2020 is opgenomen.
Nog meer verrast was ik toen ik een mail ontving met daarin de volgende tekst:
“Wij hebben uit de Scheurkalenders die er zijn voor de provincies Groningen, Friesland en Drenthe, in samenwerking met de makers van de kalenders, een aantal foto’s uitgekozen. Die beelden willen wij apart aandacht geven op onze website. Dat willen wij doen door het achterliggende verhaal te vertellen. Een van de uitgekozen foto’s is die van u.”
Dankzij COVID-19 een telefonisch maar mooi interview met Bente van Leeuwen van Noorderbreedte gehad.
Bente heeft in haar tekst mijn gevoelens, mijn verhaal achter de foto en tekst, prachtig verwoord (zie hieronder).
Zonsondergang. Pier Holwerd.
Afscheid genomen.
Behouden vaart naar Ameland. Donkere wolken achter je latend.
Omarmd door de stilte van het wad.
Deze woorden schrijft Annita Hoekstra bij haar inzending voor de Friese scheurkalender. Het is een bijzondere foto door de kleur en dynamiek: stormachtig, met een stille zee. Alleen daarom al verdient deze foto een ereplaatsje. Maar de poëtische tekst eronder maakt ook nieuwsgierig. Schuilt er een verhaal achter deze woorden? ‘Afscheid genomen’, waarvan? Welke ‘donkere wolken’ liet Annita achter zich?
‘Ik kreeg een mooi gevoel bij deze foto en nog steeds. “Omarming”, dat hoorde erbij. Dat heb ik op dat moment ook geschreven.’ Annita stond op de pier bij Holwerd en voelde zich overweldigd door het prachtige licht. Ze vertelt: ‘Het raakte me vooral omdat het voor mij een boel symboliseert. Ik heb vorig jaar het roer omgegooid, wat betreft mijn werk en mijn leven.’ Ze werkte jarenlang voor de gemeente, met plezier en liefde, maar wilde toch iets anders. ‘Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik nog zo veel meer wil en dat ik blijf steken. Uiteindelijk heb ik ontslag genomen en besloten om me te richten op daar waar mijn hart ligt. En mijn hart ligt bij schrijven, bij fotografie en ik ben inmiddels met wat houtbewerking bezig. Ik richt me dus echt op heel andere vlakken dan waar ik al jaren in aan het werk was.’
Bij dit kantelpunt in Annita’s leven past deze foto. Annita: ‘Het was best een momentje. Deze foto geeft dat voor mij helemaal weer. En ook de tekst die ik bij de foto heb bedacht: ik heb best wat donkere periodes gehad in mijn leven. Dit klinkt heel zwaar, maar iedereen maakt wel het nodige mee. Dit plaatje gaf mij een gevoel van: Ja! Ik ga nu naar nieuwe horizonnen. Ik ga naar een nieuwe toekomst. Ik vaar daar met een hele mooie, gladde zee naartoe. En ik probeer die donkere wolken die daar dreigend een beetje boven hangen achter me te laten.’
Dat juist deze foto, een foto van de Waddenzee, zoveel symbolische waarde heeft voor Anita is geen toeval. ‘Ik ben zo verliefd op het wad! Het wad geeft me altijd rust. Daar kan ik nadenken. Dus het besluit wat ik genomen heb vorig jaar is ook met name ontstaan op de rand van het wad.’ Ze is samen met haar man van Groningen-stad naar Friesland verhuisd, en kijkt nu vanuit haar keukenraam op de dijk van het wad. ‘Het is altijd de kuststreek die me weer trekt. Het is zo’n rust die ervan uitgaat. En het wad verandert ook altijd, dat vind ik zo mooi. Ik vind het betoverend om te zien dat ongeacht welk moment je er komt, hoe vaak je er ook komt, het altijd weer anders is. Dat vind ik ongelooflijk mooi aan het waddengebied. Zonsondergang, zonsopgang, dat maakt allemaal geen donder uit: het is áltijd mooi.’
Annita is gelukkig met haar besluit. Ze heeft een eigen bedrijfje waarin ze doet wat ze wil: alsidich, Fries voor veelzijdig. En dat ze veelzijdig is, dat klopt wel. Ze doet van alles, van schrijven, fotografie en houtbewerking tot het runnen van een Bed&Breakfast. ‘Ik vind het heerlijk wat ik doe. Het is een verademing. Ik schreef laatst naar een vriend: “Ik ben weer verliefd op het leven.” Hoe lekker is dat?!’ En in het moment van onzekerheid en verandering voelde zij zich gesteund door de Waddenzee. ‘Het wad omarmt me altijd. Dat geeft me een stuk geborgenheid en het maakt mijn hoofd leeg en helder. Het wad omarmt me als een soort bescherming en wegwijzer.’
HET BASISINKOMEN
Al zo vele experimenten en het levert nog steeds alleen maar discussie op.
Rutger Bregman vat het kort samen.
MULTIPOTENTIALITE OFTEWEL ALSIDICH
Emilie Wapnick vertelt het zo helder.
Voor mij werkelijk een eye-opener!
Lees (en kijk en luister) verder…….